KA
იმერული ყველი

იმერული ყველი

იმერული ყველი ქართული კულინარიის გამორჩეული ნიმუშია. ის ნებისმიერ კერძს უხდება, განსაკუთრებით კი მჭადს - სიმინდის ფქვილისგან დამზადებულ კვერს. მის გარეშე იმერული ხაჭაპურის გემო წარმოუდგენელია.

როგორ მზადდება იმერული ყველი?

იმერული ყველი მოუხარშავი ყველის ჯგუფს მიეკუთვნება, ხელით ამოჰყავთ და „ხელურ“ ყველსაც უწოდებენ. 

ახალმოწველილ რძეში შესადედებლად კვეთს, ანუ „ყველის დედას“ ამატებენ და დაბალ ცეცხლზე დგამენ. რძე შედედებას რომ დაიწყებს, ხელით ურევენ. შემდეგ წარმოქმნილ მასას ზომიერად წურავენ, აგუნდავებენ და თიხის ან ხის გობზე გადაიტანენ.  ყველს ქვამარილით ამარილებენ, რათა მარილი ზომიერად მიიღოს და კარგად დამწიფდეს. ის ყველში ზომიერადაც შედის და მასში ნასვრეტებსაც ავითარებს. ბოლოს კი ყველი დერგში, ანუ წათხში - მარილიან წყალში გადააქვთ. ის ყველს დიდხანს ინახავს. 

იმერული ყველის გამოყენება

ზამთრისთვის ყველის შეგროვებას იმერეთში აგვისტო-სექტემბერში იწყებენ, წათხიდან კი ტრადიციულად ყველიერის კვირაში იღებენ. იმერული ყველი, მწვანილებთან ერთად, ხშირად ცომშიც გამოიყენება, რომელსაც „მხლოვანს“ ეძახიან. 

 

ვებგვერდი იყენებს Cookies რათა გავაუმჯობესოთ მომხმარებელთა გამოცდილება.
Cookie პოლიტიკა