საქართველოს თხუთმეტსაუკუნოვანი დედაქალაქის მთავარ არტერიაზე, რუსთაველის გამზირზე მდებარე შენობის ისტორია იმ დღიდან იწყება, როდესაც დიდმა ქართველებმა - ილია ჭავჭავაძემ და აკაკი წერეთელმა რუსეთის იმპერიის მიერ 1856 წელს დახურული ქართული თეატრის აღდგენა გადაწყვიტეს.
სხვა ქართველ მამულიშვილებთან ერთად, მათ „დრამატული კომიტეტი“ ჩამოაყალიბეს და 1879 წლის 5 სექტემბერს ქართული დრამის თეატრის პირველი სეზონი გახსნეს. 1901 წლიდან დრამის თეატრმა რუსთაველის გამზირზე, „ტფილისის საარტისტო საზოგადოების“ ახლად აგებულ ბაროკოსა და როკოკოს სტილის შენობაში დაიდო ბინა. 1921 წლიდან ქართული დრამის თეატრს შოთა რუსთაველის სახელი ეწოდა.
რუსთაველის თეატრს სხვადასხვა დროს ხელმძღვანელობდნენ: კოტე მარჯანიშვილი, სანდრო ახმეტელი, მიხეილ თუმანიშვილი, თემურ ჩხეიძე, რობერტ სტურუა. თეატრის აღიარებების, მის სცენაზე გაცოცხლებული გმირების შესახებ მოგითხრობს თეატრის მუზეუმი, რომელიც უამრავ უნიკალურ კოსტიუმს, ხელნაწერს, აუდიო, ფოტო თუ ვიდეო ექსპონატს ინახავს.