აჭის წმინდა გიორგის ეკლესია

ხალხში გავრცელებული ლეგენდის თანახმად, საუკუნეების წინათ ამ სოფელს დევი შემოსჩვევია, მოსახლეობას დახმარებისთვის წმინდა გიორგისთვის მიუმართავს, რომელსაც დევი გაუქვავებია და სოფლის მოსახლეობის სიცოცხლე გადაურჩენია. სოფლის მადლიერ მცხოვრებლებს წმინდანის სადიდებლად სოფლის ყველაზე ლამაზ ადგილზე ტაძარი აუგიათ, სადაც წირვა-ლოცვა დღესაც აღევლინება. მდინარე აჭისწყლის ხეობაში ასევე შეგხვდება უზარმაზარი ლოდი - „დევის ქვა“, რომელიც ბოროტებაზე სიკეთის გამარჯვების ამ ლამაზ ლეგენდას ინახავს.

აჭის წმინდა გიორგის ეკლესიის ისტორია

XIII საუკუნის ბოლოს აგებულ ეკლესიას ქვის მყარი გალავანი აქვს შემოვლებული, რაც მოწმობს, რომ შენობას საფორტიფიკაციო დანიშნულებაც ჰქონდა. ეკლესია მოპირკეთებულია გაპრიალებული პორფირით, ხოლო შესასვლელი მას ორი მხრიდან - სამხრეთიდან  და დასავლეთიდან აქვს. კარის თავზე ჯვრებია გამოსახული, ტაძრის სარკმლებს კი ულამაზესი ჩუქურთმები ამშვენებს.

აჭის ეკლესიის ფრესკები

როდესაც ეკლესიაში შეხვალ, მაშინვე შენიშნავ, რომ კედლები მთლიანად ფრესკებითაა მოხატული. იკონოგრაფიული თვალსაზრისით ორი ფრესკა უნიკალურია: წმინდა გიორგის ფრესკა, სადაც წმინდანს გველეშაპი ყელზე გამობმული თოკით ჰყავს დამორჩილებული, და მირქმის ფრესკა, სადაც იოსებსა და იოაკიმეს გვრიტები უჭირავთ ხელში.

აჭის ეკლესიის მოხატულობას ბევრი საერთო აქვს ტრაპიზონის წმინდა სოფიას ეკლესიის ფრესკებთან, თუმცა ამ ორი ფრესკის ანალოგი არც ქართულ და არც ბიზანტიურ ფერწერულ ძეგლებში არ მოიპოვება.

ეკლესიის საკურთხეველში „ვედრება“, მთავარანგელოზთა და მღვდელმთავართა დასებია გამოსახული. დანარჩენი ფრესკები კი 12 საუფლო დღესასწაულს, წმინდა გიორგის ცხოვრებას, ჯვარცმას, ღვთისმშობლის მიძინებას, ქრისტეს იერუსალიმში შესვლასა და წმინდანთა ცხოვრებას ასახავს. 

ეკლესიაში ასევე ნახავ თამარ მეფის დროინდელ მოოქრულ ვერცხლის საწინამძღვრო ჯვარსაც, რომელზედაც ლაშქარი ბრძოლის წინ ლოცულობდა.