თბილისი, დავით აღმაშენებლის გამზირი N36
შენობის ისტორია
შენობა XIX საუკუნიდან გავრცელებულ, ე.წ. საშემოსავლო სახლთა რიგს მიეკუთვნება. მსგავს ნაგებობებს კომერციული და საცხოვრებელი ფუნქცია თანაბრად ჰქონდა შეთავსებული. სწორედ ასეთია ერასტი ჭავჭანიძის სახლიც, სადაც ის თავისი ოჯახით მესამე სართულზე ცხოვრობდა, დანარჩენ ოთახებში მდგმურები ჰყავდა, ხოლო პირველ სართულს მაღაზიებზე აქირავებდა.
შენობის არქიტექტურა
ქუჩისკენ მიმართულ ფასადს მოდერნისათვის დამახასიათებელი პლასტიკური, მცენარეული დეკორი, მასკარონები და ლითონის აივნები ამკობს, ეზოს მხარეს კი კედლები მთლიანად ხის აივნებით არის დაფარული. ევროპულისა და ტრადიციული ხუროთმოძღვრების ეს წარმატებული სინთეზი ქართული მოდერნის სახასიათო ნიშანია.
მთლიანად მოხატულია სახლის სადარბაზო შესასვლელი, სადაც უნგრელი მხატვრის, მიხაი ზიჩის მიერ შესრულებული „ვეფხისტყაოსნის“ ორი ილუსტრაციის ასლია გამოყენებული. კიბის თავზე, ჭერზე, მეპატრონის ინიციალებია გამოსახული.
შენობა დღეს
კომუნისტებმა ჭავჭანიძეების დიდ ოჯახს მხოლოდ ორი ოთახი დაუტოვეს მესამე სართულზე, სადაც დღემდე ცხოვრობს ერასტი ჭავჭანიძის შვილიშვილი, ქალბატონი თამარ ჭავჭანიძე.
Cookie პოლიტიკა