ლაგურკა
ლაგურკას ისტორიული მნიშვნელობა
აქ კალას თემის საგანძური ინახება. შუა საუკუნეების ჭედურ და ფერწერულ ხატებს შორისაა მინანქრით შემკული სანაწილე ხატი, რომელსაც სვანები „შალიანის ხატს“ უწოდებენ. ადგილობრივებისგან მოისმენთ, რომ შალიანის ხატის განაბან წყალს ბოროტმოქმედის გამოვლენა და მძიმე ავადმყოფის განკურნებაც კი შეუძლია.
მთა, რომელზედაც ეკლესია დგას, ტყითაა დაფარული. ეს ტყე კი საღმრთოდ მიიჩნევა.
ლაგურკას არქიტექტურა
ლაგურკა X საუკუნის მცირე ზომის, მოყვითალო ფერის შირიმის ქვით ნაგები დარბაზული ტიპის ეკლესიაა, რომელსაც სამხრეთით და ჩრდილოეთით მინაშენები აქვს, დასავლეთით კი - ორსართულიანი სამრეკლო. ეკლესიას მაღალი ქვითკირის ზღუდეც ჰქონია, მაგრამ ახლა ის სანახევროდ დანგრეულია. სატრაპეზო, ოთახები და სენაკები ქვემოთ, ფერდობზეა გაშენებული.
ლაგურკას მხატვრობა
ლაგურკა მეფე დავით აღმაშენებლის კარის მხატვარს - თევდორეს მოუხატავს. ფრესკებზე გამოსახულია წმინდა კვირიკესა და წმინდა ივლიტას წამების ორი სცენა. სახარების ოთხ სცენას კი ეკლესიის კამარაზე ვხვდებით - შობა, ნათლისღება, ჯვარცმა და ჯოჯოხეთით წარმოტყვევნა.
უნდა აღინიშნოს, რომ სვანური ხატწერა განსხვავებულია სხვა დანარჩენი საქართველოს ხატწერისგან.
ლაგურკა დღეს
შუა საუკუნეებში ლაგურკა სამონასტრო კომპლექსი იყო, დღეს კი სვანეთის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი სალოცავია. 28 ივლისს, კვირიკობას, წმინდანების - კვირიკესა და ივლიტას წამების დღეს სოფელ ხეში მორწმუნეები მთელი საქართველოდან ამოდიან.
Cookie პოლიტიკა