სულგუნი

როგორ მზადდება სულგუნი?

სულგუნის პირველ დამამზადებლებად მეგრელები და სვანები მიიჩნევიან. ეს ყველი კამეჩის ან ძროხის ახალმოწველილი რძისგან მზადდება.  

გადასაზელი მწიფე, ჩვილი სასულგუნე ყველი თხლად, ფურცლებად იჭრება და ცხელ წყალში ლაგდება. წყლის რაოდენობა ზომიერი უნდა იყოს. ძველად ნამდვილი მეგრული სულგუნი რძეში ან შრატში ხის სარსას მეშვეობით იზილებოდა. მაგრად დაზელის შემდეგ მას ხელზე იხვევენ, ზელენ, აბრტყელებენ, ისევ მდუღარე რძეში ან წყალში დებენ და დაგრეხას იწყებენ. ამის შემდეგ მასა გუნდად უნდა შეიკრას.

სულგუნის პირი ზევით უნდა იყოს, რასაც ხელით აპრიალებენ. ყველი ფენოვანი გამოდის და მისი ხარისხიც ამით ფასდება. ის კარგად უნდა ამოივლოს ყინულივით ცივ მარილწყალში; სჭირდება მარილის მოყრა და შემდეგ ხის „აფშარაში“ - გობში დადება. თუ დიდხანს შენახვაა საჭირო, ერთ ადგილას აუცილებლად უნდა გაიხვრიტოს, რომ ბაწარზე აისხას ან მაწვნიან მარილწყალში ჩაიდოს.

სულგუნის მეგრულად შებოლვა გამორჩეული ტექნოლოგიაა. ის მაღლა, დირეზე კიდია და კვამლიც შორიდან უვლის, რაც მინიმუმ ორი თვის განმავლობაში გრძელდება. სწორედ ასეთი ყველი ინახებოდა დიდხანს და ღომში ჩადებისას ირგვლივ ცხიმის რგოლს იკეთებდა. აღსანიშნავია, რომ დღეს სწრაფ შებოლვას უფრო შეხვდებით.

სულგუნის ნაირსახეობები

თუკი სულგუნი ახლად ამოყვანილი და ნაკლებად მარილიანი გირჩევნია, მას რბილს შემოგთავაზებენ, ასეთი სულგუნი რძიანია და უფრო რძემჟავას გემო აქვს. თუკი უფრო მარილიანი და  დავარგებული მოგწონს, მაშინ მშრალ სულგუნზე უნდა შეაჩერო არჩევანი, რაც მეგრული ღომისთვის საუკეთესოა. 

ის ძალიან უხდება რბილ, ახლად გადაზელილ ელარჯსაც, ხაჭაპურსა და მეგრულ ჭვიშტარს.