თავდაპირველად ჩხოროწყუს რაიონის სოფელ მუხურში ჩახვალ. აქ ღამეს საოჯახო სასტუმროში გაათევ და დილის საუზმით - მეგრული ხაჭაპურით, ქართული ჩაითა და მუხურის თაფლით ენერგიას შეივსებ.
მარშრუტი ხობისწყლის ხეობაში იწყება, სადაც ერთმანეთის მიყოლებითაა მღვიმეც, ტყეც, მინერალური წყალიც, ალპური ტბებიც, ჩანჩქერიც, მწვერვალებიცა და მყინვარიც.
პირველ 22-კილომეტრიან მონაკვეთს მაღალი გამავლობის სატვირთო მანქანით 2 საათში დაფარავ. ზღაპრული ხედების თვალიერებაში ვერც გაიგებ, ეს დრო ისე გაივლის. ავტომანქანებით ადგილობრივები მოგემსახურებიან.
შემდეგ იწყება 12 კილომეტრიანი აღმართ-დაღმართები. აქ ბარგს ცხენს გაატან, რადგან ველური ყვავილებით მოფენილ მინდვრებზე გრძელი გზა გელოდება.
ძალიან რომ დაიღლები, სწორედ მაშინ გამოჩნდება მწყემსების სახლი - კარე. ასე ეძახიან აქაურები საზაფხულო ხის ქოხს. მწყემსებთან გასინჯავ ელარჯს, მთის რძეს, ყველსა და მაწონს. მერე კარავს გაშლი და მზის ამოსვლას დაელოდები. აქ ზღაპრული ღამეები იცის, ცას ვარსკვლავები თითქოს მუჭა-მუჭა მიაყარესო.
დილით გზა აღმართებში გრძელდება - ციცაბოებზე ჩანჩქერები ცვივა, მერე ტაფობია. უკვე ტბაც ახლოსაა და 3016 მ სიმაღლის სამეგრელოს ყველაზე მაღალი მწვერვალიც ცაშკიბული მოჩანს. უღელტეხილის გადავლისას თოვლში სიარულიც მოგიწევს, სამაგიეროდ ღრუბლებს გაუტოლდები და სამყაროს გადმოხედავ.
უღელტეხილის გადავლის შემდეგ თვალებს არ დაუჯერებ - ყველა ამბავი, რაც კი ტობავარჩხილის ტბაზე გსმენია, გაუფერულდება. კარავი ტბასთან დადგი და დატკბი ამ მოლურჯო-ვერცხლისფერი სიმშვიდის ყურებით.
მუხური-ტობა-ხაიშის მარშრუტი, რომელიც ფეხით 75 კმ-ია და 5-6 დღე გრძელდება, სასურველია, ივლის-სექტემბერში დაგეგმო. სხვა პერიოდი მოგზაურობას ართულებს.